പനിബാധ

നാട്ടിലാകെ പനി. പനി വരാത്ത വീടില്ല. ആദ്യത്തെ രണ്ടുദിവസം കൊണ്ടുപിടിച്ച പനി. പിന്നെ കാലിലും കൈയ്യിലും നീര്. ചിലർക്ക് സന്ധികൾ തോറും വേദന. ഫോണെടുക്കാനോ  തലചൊറിയാനോ പോലും പറ്റാത്ത അവസ്ഥ. ചിലർക്കാകട്ടെ ശരീരമാസകലം ചൊറിച്ചിൽ. തൊണ്ടയ്ക്കുവേദനക്കാരും തലവേദനക്കാരും വേറെ. രണ്ടുപേർ തമ്മിൽക്കണ്ടാൽ കുശലം പറയുന്നത് പനിപരമായ കാര്യങ്ങളായിരിക്കും.

നഷ്ടത്തിലോടിയിരുന്ന പല ആശുപത്രികളും പുതിയ വാർഡുകളും ബ്ലോക്കുകളും പണിതു, എന്നിട്ടും സ്ഥലം തികയാതെ കല്യാണവീട്ടിലെപ്പോലെ മുറ്റത്തു പന്തലിട്ടു കസേര നിരത്തി, രാവിലെ പത്തുമണിയോടെ ഹൗസ്ഫുൾ ബോർഡ് വച്ച് ഗേറ്റടയ്ക്കുന്നു.

ഞാൻ വീട്ടിലേയ്ക്ക് വരുവാൻ സ്റ്റാൻഡിൽ ബസ്സു കാത്തുനിൽക്കുകയായിരുന്നു. രാവിലെ തുടങ്ങിയ മഴ തോരാതെ പെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. സ്റ്റാൻഡിലും ബസ്സിലുമൊക്കെ പനിബാധിതർ. അവശത നിഴലിക്കുന്ന മുഖങ്ങൾ മാത്രം. പരസ്പരസഹായത്തോടെയാണ് മിക്ക രോഗികളും നടക്കുന്നത്.

സ്റ്റാൻഡിൽ അപ്പോൾ വന്നുനിന്ന ബസ്സിൽ നിന്നിറങ്ങിയവരിൽ ഒരു സ്ത്രീ മുടന്തി മുടന്തി നടന്നുവരുന്നു. ഒരു കൈയ്യിൽ കുട, മറ്റേ കൈയ്യിലൊരു കൂട്. മരുന്നുകുപ്പികളും
റേഷൻകാർഡുമൊക്കെയായിരിക്കുമെന്ന് ഞാനൂഹിച്ചു. തലയിൽക്കൂടെ സാരി വലിച്ചിട്ടിരുന്നതിനാൽ ആദ്യം എനിക്കാളെ മനസ്സിലായില്ല. ചളിവെള്ളത്തിൽക്കൂടി വലത്തുകാൽ വലിച്ചു വലിച്ചു നടന്നു വരുന്നു. പാവം! സഹായത്തിനാളില്ലാത്തതുകൊണ്ട് ഒറ്റയ്ക്കിറങ്ങിപ്പുറപ്പെട്ടതാവും.

അടുത്തെത്തിയപ്പോൾ ആളെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. അയൽവക്കത്തുള്ള നല്ല മനുഷ്യപ്പറ്റുള്ള ഒരു സ്ത്രീയാണ്. കണ്ടില്ലെന്നു നടിച്ചു നിൽക്കാൻ തോന്നിയില്ല. കണ്ണിൽപ്പെട്ടാൽ വല്ലതും കൊടുക്കേണ്ടിവരും. എന്നാലും അടുത്തേയ്ക്കുചെന്ന് സഹതാപാർദ്രമായി ചോദിച്ചു. "എന്തുപറ്റി ചേടത്തീ? പനിപിടിച്ചു അല്ലേ? കാലിൽ നീരും വേദനയുമൊക്കെയുണ്ടെന്നു തോന്നുന്നല്ലോ! കഷ്ടമായി"

ചേടത്തി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. എന്നെ നോക്കി ഒന്നു ചിരിച്ചിട്ട് കുടയും കൂടും എന്റെ കൈയ്യിൽത്തന്നു. എന്നിട്ട് വലതുകാലിലെ വള്ളിപൊട്ടിയ ചെരുപ്പ് കൈയ്യിലെടുത്ത് ശരിയാക്കാൻ പറ്റുമോ എന്നുനോക്കി.

ഞാൻ ചമ്മലൊതുക്കാൻ പാടുപെടുമ്പോഴേയ്ക്കും ഭാഗ്യത്തിന് എന്റെ ബസ്സു വന്നു. കൂടും കുടയും അവിടെയിട്ടിട്ട് ഞാൻ ഓടിരക്ഷപെട്ടു.

എഴുതിയത്
ശശികുമാർ(കൊച്ചേട്ടനും കൂട്ടരും- ലെ 'കൊച്ചേട്ടൻ')
സ്വദേശം മുത്തോലപുരം
കെ എസ് ആർ ടി സി യിൽനിന്നും വിരമിച്ചു
വീഡിയോഗ്രാഫർ, പൊതുപ്രവർത്തകൻ